Hoe dan?

Dit betreft een doorplaatsing vanuit: Platform voor onderwijs, opvoeding en ontwikkeling

De ErwtPrins(es) en de traan

E.P.: Elke keer moet ik huilen.
Hofdame: Bent u zo verdrietig dan?
E.P.: Dat is het nou juist. Soms moet ik ook huilen en dan begrijp ik niet waarom.
Hofdame: Wat vindt het volk daarvan?
E.P.: Ja, daar maak ik me dan zorgen over. Ik zie dat ze het lastig, raar of vermoeiend vinden.
Hofdame: Zal ik u een geheim vertellen?
E.P.: O ja graag! Ik ben dol op geheimen!
Hofdame (fluistert): Uw moeder, de Erwtkoningin, vertelde me ooit 2 bijzonderheden over tranen en in het bijzonder over tranen van “Erwties”.
E.P.: Ow? Vertel!!!
Hofdame: vooral bij tranen van “Erwties” geldt -》
( net als bij plassen) Als je moet, dan moet je.
E.P.: En het andere geheim?
Hofdame: Elke traan van de “Erwtprins(es)” is een parel van het hart.
E.P.: Ja dag!
Hofdame: Denk er maar eens over na.

Oh ja,…. Uw moeder zei er nog één ding bij.
E.P.: Wat dan?
Hofdame: “Als je moet, dan moet je” en de parels blijven alléén gekoesterd als ze niet vals zijn.
E.P.: niet vals zijn?
Hofdame: (fluistert) het volk noemt dat gepiep. In dat geval, zo zei uw moeder, verliezen de parels hun glans.

En er rolde een parel over de wang van de erwtprinses.

Zachtjes sla ik het boek dicht en ben even stil. Ik laat de woorden op me inwerken.

Ik moet denken aan de persoon in de supermarkt, die ik met wanhoop in de ogen naar zijn/haar kind zie kijken, wanneer deze hard huilend naast de kipfilet staat. “Hoe dan? “, lijk ik in deze ogen te lezen.

Of aan de ouder van P. , die onlangs vertelde dat hun jongste zo gevoelig is. “Hoe dan?”, zei ze. We hebben zoveel geprobeerd. “Echt hoe dan!”

Ik pak het verhaal er opnieuw bij en herlees wat er staat. Mijn gedachten gaan als wolken razendsnel aan me voorbij:

•Zou het zo zijn dat er tegenwoordig meer Erwtprins (ess)en zijn?

•Wat maakt dat mensen zo reageren op deze E.P’s: geïrriteerd, wanhopig, allergisch, overbezorgd, vermoeid, het lastig of raar vindend, beschermend, enz?

•Kun je wel van leraren vragen om dit gedrag te kanaliseren of zou een ouder in de vroege voorschoolse fase een E.P. (of welk ander kind ook) moeten empoweren en helpen te leren kanaliseren?

•Wat zou een E.P. diep in zijn hart willen?

•Wat vinden we als mensen van tranen? Gepiep of parel? En ontdekken we bij onszelf de nuance?

•Wat als deze E.P ’s de overhand nemen en net als in al die games een nieuwe wereld creëren?

En HOE DAN?

Mijn gedachten gaan met me aan aan de haal. Ik sluit het boek weer en neem de tips in mijn geheugen op:

“ALS JE MOET, DAN MOET JE. ”
“ELKE TRAAN IS EEN PAREL VAN HET HART.”
“VALSE PARELS VERLIEZEN HUN GLANS.”

En wanneer ik binnenkort weer in de supermarkt, op het schoolplein, in de straat of op een verjaardag ben en iemand vol “HOE DAN?” zie kijken, dan hoop ik dat ik het verhaal van de Erwtprins(es) en de traan mag vertellen of laten lezen.

Immers net als wanneer je moet plassen: als je moet, dan moet je.  Je laat het los, veegt af en trekt door. Opgelucht loop je verder tot je weer moet.

En laten we als E.P.’s bewust kiezen voor: HOE DAN. Mèt parels, zónder piepen. Èn met behulp van heel veel hofdames en lakeien. Die zeggen: ZO DAN!????

Esther Daems van Mamacare